Nee, nu geen halfwerk meer noch te hard van stapel lopen. Als eerste leunen we, ik en mezelf rustig achterover en bekijken de wereld alsof we net tussen de schaamlippen van moeders uit zijn gekomen. Zoiets als Ceasar gedacht moet hebben toen hij viel voor de neus van Cleopatra en opgescheept zat met een berg zand en wat driehoekige bergen steen.
Scherven zat, maar die lopen niet weg in tegenstelling tot al dat wat aan de lopende band door mijn verbeelding marcheert en het na twee of drie keer pogen voor gezien houdt en opzoek gaat naar een gewilligere geest. Om bij de Groten der aarde te blijven: Napoleon is terug van Elba en Europa ligt binnenkort weer aan zijn voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten